Anthony Gordon heeft een doorbraakjaar beleefd in het internationale voetbal en speelde sinds zijn debuut in maart negen wedstrijden voor de Three Lions.
De erkenning komt nadat hij indruk maakte op Gareth Southgate en vervolgens op Lee Carsley met zijn prestaties in een Newcastle-shirt van de afgelopen twaalf maanden, hoewel hij een grotendeels frustrerend EK van 2024 doormaakte, met slechts één late wisseloptreden.
Vlak voor zijn eerste oproep eerder dit jaar sprak Gordon met Craig Hope van Mail Sport over zijn internationale ambities.
Anthony Gordon wil de dader niet opgeven, maar aan zijn bebloede enkelsok is te zien dat hij eerder op de training een flinke tackle kreeg.
Nu is het zijn beurt om de aanpak te doen, en het onderwerp is perceptie.
We hebben allemaal een mening over deze magere, gebleekte, hinderlijke buitenspeler uit een achtergestelde buitenwijk van Liverpool – het frustreert zijn manager, Eddie Howe, die vindt dat de algemene indruk enorm onnauwkeurig is – maar de speler zelf heeft die tot nu toe geaccepteerd. overtuigingen als, hoewel verkeerd, niet geheel oneerlijk. Tot nu toe.
De 23-jarige, een nieuwe vader, die hier in maart op het trainingsveld van Newcastle United zit, wil de perceptie van hem uitdagen.
Niet met vijandigheid en woede – en dat zal velen verbazen – maar met een verlangen dat geschraagd wordt door welsprekendheid, volwassenheid en zachtaardige humor. Het was niet de bedoeling dat hij zo zou zijn.
'Ik begrijp de perceptie van Scouse, maar buiten het voetbal ben ik helemaal niet zo', zei Gordon tijdens zijn toespraak in maart.
'Iedereen die mij ontmoet zegt: 'Ik dacht dat je een…' Ik zal het woord niet zeggen, het is niet goed. Maar als ze met een betere mening weggaan, ben ik daar blij mee. Eerlijk gezegd haatten de jongens hier mij voordat ik lid werd!
'Maar de manier waarop ik gespeeld heb, kan mij soms kwaad doen. Dat vind ik prima, want ik probeer gewoon te winnen. Daarom kan ik mensen niet echt kwalijk nemen dat ze die perceptie hebben.
'De omgeving waarin ik zat bij Everton, die Scouse-omgeving, is erg agressief. Toen teams naar Goodison kwamen, voelde ik een verantwoordelijkheid om de antagonist te zijn.
'Ik heb nu meer zekerheid in mezelf, ik ben gegroeid tot wie ik wil zijn. Ik ben meer gefocust op het veranderen van die perceptie, omdat ik het gevoel heb dat ik op de plek ben om dat te doen.'
Kun je ook gewoon bruin haar hebben?
'Nou ja, dat heeft zeker niet geholpen!'
Terwijl we praten, lopen Bruno Guimaraes, Dan Burn en Fabian Schar voorbij. Nadat Gordon in januari 2023 voor £ 45 miljoen overkwam van Everton, moest hij als eerste zijn nieuwe teamgenoten voor zich winnen.
'Ik liep naar binnen en dacht: “Dit stel zal mij nooit leuk vinden!”. Ik had hier met een paar van hen ruzie gehad, waaronder Fabby (Schar).
'Dus ik maakte een grapje met hem toen ik de jongens ontmoette en hij zei met zo'n strak gezicht: “Je moet je bescherming verdienen”. Ik dacht dat hij ging lachen!
'Dat zette mij op scherp! Maar het was een goede ijsbreker, en hij had gelijk: ik had er geen probleem mee om hun respect te verdienen.'
Gordon heeft dat bereikt, zowel op als buiten het veld. Vorig seizoen scoorde hij elf doelpunten, assisteerde hij tien en speelde hij in 35 van de 38 competitiewedstrijden van Newcastle. Hij heeft er drie gesaldeerd en heeft er deze keer nog drie opgezet. In 2022-2023 was dat niet zo.
'Het was naïef van mij. Ik dacht dat ik binnen zou komen, er precies in zou passen en niet achterom zou kijken. Ik werd ruw wakker! Tijdens de training kon ik de intensiteit niet bijhouden.
'In games rende ik naar voren en de gaffer schreeuwde tegen me dat ik helemaal naar achteren dezelfde inspanning moest leveren. Ik kon het gewoon niet, en ik werd er depressief van.'
De zaken kwamen tot een hoogtepunt toen hij Howe wegwuifde nadat hij in april 2023 bij Brentford was gewisseld. Op welk punt dacht je: “Ik wou dat ik dat niet had gedaan”?
'Meteen!' zei Gordon. 'Ik zal dit niet uit de weg gaan, omdat ik het gevoel heb dat het een essentieel onderdeel van mijn reis is geweest. Mijn relatie met de manager kon nu niet beter zijn. Als je dat soort dingen wegneemt, zou het misschien niet meer hetzelfde zijn.
'We hadden daarna twee dagen vrij en ik herinner me alleen de angst. Niets kon er vanaf komen. Ik kon niet echt mijn dag doorbrengen. Ik was een verschrikkelijk gezelschap voor mijn gezin. Het was dat misselijke gevoel in mijn maag.
'Ik ben gepassioneerd, maar dat ging ver over de schreef.'
Het laatste waar je behoefte aan had was twee dagen vrij?
'Precies! Eerlijk gezegd hebben de vrije dagen mij gedood! Iemand sms't met de tekst: “Train je bij de jongeren onder de 23?”. Ik denk: “Wat? Niemand heeft mij dat verteld, maar ben ik dat wel?!”.
'Ik sprak met de gaffer zodra ik weer binnenkwam. Ik was zo verbaasd over hoe hij met mij omging. Hij zei eigenlijk: “Of je het nu leuk vindt of niet, je zult hier een succes worden”.
'Dat gesprek had ik niet verwacht. Hij begreep waar ik vandaan kwam. Het was de onzekerheid dat ik niet zou doen wat ik dacht dat ik zou doen. Natuurlijk heb ik er spijt van, maar de manier waarop de manager het heeft aangepakt, heeft mij enorm geholpen.'
Hij wil meer over Howe zeggen.
'Dit zit nog vers in mijn geheugen, want ik sprak er gisteren met Matt Ritchie over. Ik zeg tegen mensen: “Je begrijpt niet wat hij (Howe) voor mijn leven heeft gedaan, laat staan mijn voetbal”, legde Gordon in maart uit.
'Zijn normen en de manier waarop hij mensen behandelt, hoe goed hij is, hoe hard hij werkt en hoe vastberaden hij is om succesvol te zijn, dat is de reden dat het op dit moment goed met mij gaat. Hij heeft mij naar dat niveau gesleept.
'Zo was ik niet toen ik voor het eerst lid werd. Zo ben ik nu ook buiten het voetbal. Ik ben zo blij dat ik hem in mijn leven heb gehad.'
Hij is niet alleen dankbaar voor zijn manager. Bovenaan de hitparade in St James' – en waar de Toon Army ook marcheert – staat een lied over Gordon. Dat is al zo sinds vorig seizoen.
Op de melodie van Voulez-Vous van ABBA: 'Gordon, rent langs de vleugel, Gordon, laat de Geordies zingen, Gordon, we gaan allemaal naar Milaan'.
'Ik herinner me dat ik het voor het eerst hoorde en ik kon niet geloven dat het voor mij was. Ik had op dat moment niet het gevoel dat ik het verdiend had. Het zou voor de fans heel gemakkelijk zijn om te zeggen: “Ah, hij is niet goed genoeg”.
'Maar ze bleven bij me, accepteerden me en lieten me groeien – dat zal ik nooit van mijn leven vergeten. Ik denk niet dat fans weten hoeveel dat voor spelers kan betekenen. En het liedje is zo pakkend – ik loop hier door de gang en een van de jongens zal het zingen in de kleedkamer – we vinden het geweldig!'
Hij had moeten weten dat de fans hem zouden waarderen na wat hij een ‘gekke’ aflevering op zijn eerste dag in januari 2023 noemt.
'Mijn vriendin en ik waren naar het MetroCentre gegaan om wat spullen op te halen, maar we konden maar geen taxi terug naar het hotel krijgen. Een fan kwam naar ons toe en verwelkomde ons in Newcastle toen ik zei: “Ik kan geen taxi krijgen”. Ze zei: “Wil je een lift?”.
'Ik keek naar mijn vrouw en zei: “We kennen deze mensen niet, maar ze lijken aardig, laten we gaan!”.
'Ze haalden hun zoon op van zijn werk. Hij stapte dood nonchalant in de auto, praatte met zijn moeder, draaide zich om en hij zag mij – hij werd helemaal wit en zei de eerste paar seconden niets!
'Maar ze waren heerlijk, vanaf dat moment kreeg ik een goed gevoel.'
Thuis heeft Gordon een notitieboekje naast zijn bed waarin hij zijn gedachten en ambities opschrijft. Zijn partner Annie heeft vakantiebrochures. Hier gaan tegenstrijdige belangen.
'Ik ga mijn doel om naar het EK te gaan niet uit de weg', zei Gordon in maart over zijn internationale ambities. 'Ik denk niet dat ik dat moet doen. Mijn vrouw zeurt tegen me: “Kunnen we een vakantie boeken? De plaatsen raken vol”. Ik heb tegen haar gezegd: “Duitsland is erg leuk”.
Hij was speler van het toernooi toen Engeland in de zomer van 2023 het Europees Kampioenschap Onder-21 won. Vervolgens sloeg hij een vakantie over om terug te keren voor de voorbereiding.
Gordon maakte wel deel uit van de selectie voor Euro 2024, hoewel hij een grotendeels frustrerend toernooi doormaakte en slechts één late wisseloptreden maakte.
En toen hij in maart met Mail Sport sprak, legde hij zijn plannen uit – die succesvol bleken te zijn – om in te breken in de Three Lions-opzet.
'Goede vraag. Ik zal je mijn eerlijke antwoord geven. Ik speel absoluut graag voor Engeland. Deze woorden kunnen te gemakkelijk worden gezegd. Ik heb met spelers uit het jeugdsysteem gespeeld en op Instagram gooien ze 'Altijd een eer'. Ik denk: 'Je hebt gewoon een hekel gehad aan die twee weken weg'. Ik ben er zo trots op. Het voelt voor mij als een soort oorlogsgevoel.
'Ik schreef aan het begin van het seizoen in mijn notitieboekje dat Engeland het belangrijkste doel was. Ik schreef ook dat ik de belangrijkste speler van Newcastle wilde worden, iemand op wie de manager kon vertrouwen. Ik wilde daar iets in hebben waar ik mezelf verantwoordelijk voor kon houden.
'Ik heb het gevoel dat ik er alles aan heb gedaan om in de selectie te komen. Ik begrijp de concurrentie en het vermogen van dat team is beangstigend. Maar ik heb mijn uiterste best gedaan, ik heb elke meter gelopen die ik maar kon en ik heb op een goed niveau gescoord en geassisteerd. Ik heb nog meer te geven, maar ik kan trots zijn en zeggen: 'Ik heb alles gegeven'. Elke keer als ik moe ben, denk ik: 'Kijk maar, Engeland zou kunnen kijken!'.'
Er was nog een andere motivatie die Engeland en Newcastle overtrof, en tot maart had Gordon niet publiekelijk over zijn zoon Antonello gesproken.
'Hij is het beste wat mij ooit is overkomen', zei hij in maart. 'De verantwoordelijkheid die daarmee gepaard gaat, hoewel soms moeilijk, heeft mijn leven ten goede veranderd. Voetballers, we kunnen een heel gemakkelijk, ontspannen leven leiden. Voetbal, thuis, rust. Nu is het voetbal, thuis, schat!
'Op het veld heeft het mij zoveel meer doel gegeven. Het krijgen van een kind verandert alles. Het is nu groter dan jij, je moet slagen voor meer dan alleen jezelf. Ik heb een foto van hem op mijn scheenbeschermers.
'Ik kijk ernaar voordat ik naar buiten ga, kus het en herinner mezelf eraan voor wie ik het doe. Het 'A-teken'-feest dat ik doe, is voor hem. Mensen denken dat het een A is voor Anthony, geen wonder dat er een bepaalde perceptie van mij bestaat!'
Die essentie van de kindertijd brengt ons terug naar Gordons eigen land en de rijtjeshuizen van Kirkdale. Hij is de oudste van drie broers.
'Ik kom uit een omgeving waar je niet echt gebouwd bent om te slagen, het kan je heel gemakkelijk verslaan, er is een snelle weg naar mislukking. Er is veel bendegeweld, geen goede dingen. Ik heb het geluk dat ik nogal introvert ben en daar vanaf ben gebleven, ik was net aan het voetballen.
'Het zijn meer de persoonlijkheidskenmerken van vrienden en mensen om me heen. Een deel daarvan verdween en ik heb die dingen langzaam uit me moeten halen.'
Eén eigenschap die hij niet heeft verloren is een verslavende persoonlijkheid, en dat wil hij ook niet. Gordon schrijft dat toe aan het extra werk dat hij doet na de training en de 'uitdaging' die hij zichzelf nu stelt om net zo hard achteruit te kunnen rennen als vooruit. Annie denkt echter dat hij ADHD heeft. Waarom?
'Ach, er zijn zoveel redenen! Ze zegt het omdat ik een slechte hobbyhopper ben. Als ik een week lang snooker speel, koop ik de beste keu en google ik hoe ik slagen moet maken. Maar binnen een week: “Nee, ik speel geen snooker meer, ik hou van golf”. Ze zegt: “Je bent niet normaal”.
'Die persoonlijkheid vind ik positief, ik wil in alles de beste zijn. Daar heeft ze een hekel aan, we kunnen niet eens een spelletje Connect 4 spelen!'
Wat is de nieuwste rage?
'Ik heb een nieuw dartbord', vertelde hij negen maanden geleden aan Mail Sport. 'Luke Littler is mijn inspiratie geweest. Het is gemakkelijk. Ga naar huis, speel maar. Snooker, je moet je dag eromheen plannen. Je beseft ook hoe moeilijk het is. Ik denk eerlijk gezegd dat een 147 rijden de moeilijkste sportieve prestatie is.
'Vijfendertig was mijn beste break, wat niet slecht is, maar het is ver verwijderd van 147! Ik en Elliot Anderson gingen naar Whitley Lodge om te spelen. Er hangt een grote Newcastle-badge aan de muur, dus de mensen waren elke dag een beetje geschokt als we binnenkwamen!'
Hoe zit het met televisie?
'Dit is nog een reden waarom ze denkt dat ik ADHD heb. Ik hou ervan om keer op keer naar dezelfde dingen te kijken, wat nogal vreemd is, nietwaar? Ik heb vier boxsets: ik maak er één af, doe de volgende en ga terug.'
Wat zijn ze?
'Vrienden. Big Bang-theorie. Hoe ik je moeder ontmoette. Entourage. Ik hou van romcoms, luchtig.'
Om het luchtig te houden, wat dacht je hiervan: ik heb drie woorden opgeschreven die jou als speler het beste omschrijven, wat zijn dat?
'Gepassioneerd. Snel. Vastberaden,' biedt hij aan.
Ze waren eigenlijk hardwerkend, direct en robuust.
'Ja, ik hou van robuust', zei hij. 'Het is een mentaliteitskwestie. Toen ik hier voor het eerst kwam, heb ik duidelijk gemaakt dat de medische staf mij nooit ziet. Ik wil nooit dat ze mij zien, en dat doen ze ook niet. Voor mij is beschikbaarheid de beste mogelijkheid. Het heeft geen zin om een goede speler te zijn als je niet kunt spelen.'
Oké, ik heb ook één woord geschreven dat jou als persoon weergeeft? Hij pauzeert. Voor het eerst in een uur samen zit hij zonder woorden.
Verkeerd begrepen, zeg ik tegen hem.
'Ja, dat had ik moeten zeggen,' zei hij. 'Dat krijg ik vaak. Ik weet gewoon dat als mensen mij ontmoeten, ze van gedachten veranderen.'
Hij heeft gelijk. Terwijl we naar buiten lopen om wat foto's te maken, wijst Gordon naar onze camera en voegt eraan toe: 'Ik heb altijd al van fotografie gehouden. Misschien wordt dat mijn volgende ding.'
Comments